Bu açıdan bakınca, yağmurda hüzün gibi birşey galiba:
İlk başta aman bana ilişmesin diye didinir sakınırsın, emniyetli ve kuru kalmak için elinden geleni yaparsın,
ama baktın ki olmuyor, baktın ki yağıyor üzerine dört bir koldan, gark olursun ta dibine
kadar ve bir kez bu kadar battın mı içine, ha bir damla eksik ha bir damla fazla ne farkeder.
Yağmur da hüzün gibi bir şey, yakalandın mı bir kez, azı çoğu yok artık.
Olsa olsa "kuru kalabilenler" ve "sağanaktan nasibini alanlar" var.
İhtiras her şeyi affettirir; siz ise, bu bencilliğinizle hep kendinizi düşünüyorsunuz.
Kendimi evliliğe hazır hissettiğimde, doksanıma basmış olacağım ve iş işten geçmiş olacak.
Kim gömecek beni? Ailenin en genciyim, işte insanlar bu yüzden çocuk doğuruyor.
Yitirilmiş kentlerde bıraktığım kendimi aramam bunca yıl sonra, sonra aranılacak bir ,
ben daha bırakarak kentin kapılarından çıkmam...
bulmak, yitirmekten büyük... yitirmem nakkaş olduğumda...bulmam nakkaşlığımdan.
Başınızı dik tutun, yumruklarınızı da indirin. Kim size ne derse desin, sinirlerinize hakim olun.
Değişiklik olsun diye, kafanızla mücadele edin...
öğrenmeye dirense de kafa denen şey iyi bir şeydir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder